فراوانی علایم روان پزشکی در جانبازان جسمی و شیمیایی

  اهداف. تلفات و ویرانی­های سنگین ناشی از جنگ معمولاً منجر به اثرات پایدار بر جسم و روان افراد می­گردد. وضعیت بهداشت جانبازان برای پزشکان ایرانی اولویت ویژه­ای دارد و به­علت ارتباط تنگاتنگ آن با وضعیت فرهنگ جامعه کمتر می­توان از تجربیات محققین سایر کشورها استفاده کرد. به این منظور تحقیق حاضر با هدف بررسی علایم روان­پزشکی در این افراد انجام گرفت.   روش­ها. این تحقیق مطالعه­ای توصیفی- تحلیلی- مقطعی است که برای مقایسه علایم روان­پزشکی جانبازان جسمی و شیمیایی شهرستان مشهد انجام شد. جامعه آماری شامل 200 نفر از جانبازان جسمی و شیمیایی تحت پوشش بنیاد جانبازان بود که به­روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش­نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و SCL-90-R بود. میانگین علایم روان­پزشکی با استفاده از نرم­افزار SPSS 11.5 و آزمون­های آماری t و آزمون تحلیل واریانس در گروه­های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت.   یافته­ها. در این مطالعه 190 نفر از 200 جانباز مورد مطالعه (95%) GSI بالای خط برش داشتند، یعنی دچار نوعی سایکوپاتولوژی بودند. در جانبازان شیمیایی، به­جز در مقیاس هراس، میانگین نمره کسب­شده در کلیه مقیاس­ها بالاتر از جانبازان جسمی بود. در سایر مقیاس­ها این تفاوت بین دو گروه معنی­دار (05/0> p ) بود. در جانبازان شیمیایی مقیاس خودبیمارانگاری، روان­پریشی و هراس بالاترین میانگین را داشت و در جانبازان جسمی نیز خودبیمارانگاری، هراس و پارانویا بالاترین میانگین را دارا بودند.   نتیجه­گیری. شیوع 95% علایم روانی نشان می­دهد که توجه به بهداشت روانی در این افراد اهمیت فراوانی دارد.